De bosrietzanger is een onopvallend vogeltje en bijna niet van de kleine karekiet te onderscheiden. De zang is daarentegen onmiskenbaar, de variaties lijken eindeloos te zijn. Wetenschappers hebben meer dan vijftig verschillende geluiden vastgesteld en sommigen beweren dat het er wel honderd kunnen zijn. Maar we kunnen er slechts kort van genieten, vanaf half mei tot half juli. De meeste keren pas half mei uit tropisch Afrika terug. Tijdstip van terugkeer heeft ook te maken met weersinvloeden o.a. de windrichting. Mijn vroegste waarneming was 6 mei. Doorgaans wordt 14 dagen na aankomst begonnen met de nestbouwt. Door het korte verblijf in ons land wordt slechts één broedsel groot gebracht. Het nestje wordt net als dat van de kleine karekiet bevestigd aan rietstengels, brandnetels of andere vegetatie maar is minder diep en minder stevig en ligt doorgaans lager. Ik heb ze nooit hoger gevonden dan 1 meter. Ook is de bosrietzanger minder gebonden aan water en nestelt hij nooit boven water. Het is een echte nachtzanger, ik herinner mij geluidsopnamen die ik ruim 30 jaar geleden om twee uur ‘s nachts maakte. Ook de sprinkhaanrietzanger liet zich toen horen. De bosrietzanger en de kleine karekiet hebben één ding gemeen, het zijn de favoriete waardvogels van de koekoek en van mij de favoriete zangvogel.